Keşke Dünya Beşten Büyük Olsa

Ah Çaresizlik! Vah Sahipsizlik!

Dünya acımasız, vicdansız, açgözlü gaddarların elinde oyuncak olmuş. Kuralları da, yasaları da kendileri koyup, kendileri uygulayıp, kendileri bozmaktadırlar. Koca dünya bir avuç zümrenin elinde tutsaktır. İşlerine geldiğinde ota böceğe dünyayı ayaklandıran bu kara zümre ülkeleri, nesilleri geleceği yakıp, yıkıp yok ederken aynı maharetle milyarları sus pus etmektedirler.

İşte böyle bir çaresizliğin, böyle bir sahipsizliğin en can alıcı resimlerinde bir bugünlerde düştü basın yayın ürünlerine. Suriyeli Ümran sessiz bir çığlık ile paramparça etti milyarlarca suskun münzeviyi. 

Öyle çaresiz, öyle ümitsiz bir çığlık ki bu onca felaket, onca acı duruma karşın sus pus etmiş bu taş kesmiş küçük Ümran’ı.

Sanki tüm dünyanın taş kesmişliği Ümran'da hayat bulmuş gibi.

Daha ne kadar taş kesip susacak insanlık bu kara zümrenin esaretine, eziyetine ve insanlığı bitirişine! Daha kaç Ümran böyle taş kesip lal olacak acıların çaresizliği, insanlığın yalnız bırakmışlığı nedeni ile!

Keşke milletler birleşmese de, böyle büyük gaddarlıklar, böyle vicdansız kıyımlar sahipsiz kalıp, kılıf bulamayıp yer yüzünden yitip gitse.

Keşke Dünya Beşten Büyük Olsa; Ümran bir çığlık atsa "anneeee" diye! Kim bilir annesi nerede? 

Keşke Dünya Beşten Büyük Olsa; Ümran ağlasa hıçkıra hıçkıra "canım acıyor" diye?

Keşke Dünya Beşten Büyük Olsa; Ümran böyle taş kesip bizi çaresizliğimizin utancına mahkûm kılmasa!

Keşke Dünya Beşten Büyük Olsa; Bu vicdansızlığın utancını daha fazla yaşamasak.....