Bu İşte Bilmemek AYIP... Öğrenmemek ise çok büyük KAYIP

Sorsan mesleğini büyük bir böbürlenme ve kendinden emin bir biçimde “Gazeteci/Haberci/Televizyoncu” der…

Yıllar boyunca bu işin cakasını satar, ekmeğini yer. Ekran karşısında bizleri oyalar. Şimdilerde bir kenarda sesi soluğu çıkmazken, yapacak bir iş bulamamış olacak ki yırtık dondan çıkar gibi çıkmış gündeme. Atsan atılmaz, satsan satılmaz!

Şimdi, bu konudaki tüm cahilliğini, vatan millet sevgisi ile kısmını bir kenara koyup, kendi kendini rezil etme modundaki çıkışını şu gözle bir değerlendirelim.

Bunu söyleyen bir gazeteci/sunucu/haberci/programcı! Adı ne ise o. İşi araştırmak, öğrenmek, merak etmek ve sunmak. Aşağıdaki cümle bu mesleği icra ettiğini ve meslek edindiğini iddia eden biri:

Hadi işsiz kalmanın vermiş olduğu sıkıntıları dışa vurmanın bir tezahürü olarak, “Her gün program yapmamanın” iyi taraflarını bulup, polyanacılık yapmana anlayış gösterebiliriz. 

Amma!

Bugüne kadar bilmemenin ayıbı yetmemiş gibi!

Bu mesleği yapan bir kişi nasıl,

Bilmemeyi

Merak etmemeyi

Araştırma yapmayacağını

iyi bir şeymiş gibi söyler! Bir teselli nedeni eder. Halbuki en başında, bu işi yapan için en büyük kederlerden biri bunların eksikliği olmalıdır.

Gazeteci/Haberci/TV işi yapan her kimse

BİLMELİ

MERAK ETMELİ

ÖĞRENMELİDİR

Yoksa nasıl anlatır, nasıl değerlendirir, nasıl yorumlar, nasıl bildirir, nasıl bu işten alnının terini ile helal lokma yer?

Bu da bir soru aslında!

Bilmeyene,

Merak etmeyene,
Öğrenmeyene……