Birkaç gündür bir foto üzerinden
yapılan haber sürekli önümüze gelip duruyor. Haber Hindistan’dan Lise’ye giriş
sınavı sırasında çekilmiş. Hemen hemen tüm haber kaynakları “Böyle kopya
görülmedi” gibi hayret ifadeleri ile kopya için yapılan tehlikeli davranışı öne
çıkarıyorlar. Haberi özeti şu şekilde;
“Hindistan'ın okuma-yazma oranı
düşük olan eyaletlerinden Bihar'da salı günü başlayan ve 24 Mart'ta sona erecek
sınav esnasında bazı aileler, çocuklarına kopya verebilmek için beş kat
tırmandı ve saatlerce pencerede asılı kalarak canlarını hiçe saydı. Bazı veliler
ise soruların cevabını yazdıkları kâğıt uçaklarla ya da içeriye girip çıkanlara
verdikleri notlarla çocuklarına yardımcı olmaya çalıştı.”
Burada habere konu olması gereken
ana fikir “KOPYA” mı olmalı acaba? Epeydir bu konu kafama takıldığında yazma
ihtiyacı hissettim. Bana kalırsa burada asıl konu insanların okuma
mecburiyeti/hevesi ve bu uğurdaki canlarını hiçe sayarak verdikleri
mücadeledir. Daha Lise seviyesi için bir noktada insanlar çocuklarının
okumasını talep ederken, bunu karşılayamayan sistem bu çocukları bir elemeye
tabi tutuyor.
Haberde bu eyleme katılanların ve
çocukların cezalandırıldığından bahsediyor. Bana kalırsa asıl cezayı kişilerin eğitim
talebini karşılayamayanlar almalıdır. Bu şekilde bir eyleme katılanlar ancak
ödüllendirilerek talepleri doğrudan karşılanmalıdır.
Buradaki talep ne bir iltimas, ne
bir maddi destek ne bir kayrılma talebidir. Buradaki talep cehaletten, fakirlikten, kötü bir gelecekten çocuklarını koruma talebidir.